تأثیر مزاج بر حس چشایی و ادراک مزه‌ها

‍ مزاج مزه ها

مزه شور:

مواد شور گرم و خشک هستند. نمک طعام در رأس این مواد قرار دارد. مصرف به اندازه این مواد، بلغم را از بین می‌برد و اشتها را افزایش می‌دهد.

مزه تند:

مواد تند، گرم و خشک هستند، مثل فلفل. مصرف این دسته از مواد برای افراد بلغمی گهگاهی مناسب است اما آثار تحریک کننده‌ای بر افراد صفراوی مزاج دارد.

بی‌مزه:

مواد بی‌مزه سرد و تر هستند، مانند خیار و کدو. مصرف بیش از اندازه آنها انرژی بدن و توان اعضاء را کاهش می‌دهد.

رابطه_طعم_غذا_ها_با_میزان_سردی_و_گرمی

طعم تلخ: بسیار گرم است زیرا زبان را بخراشد و اجزاء زبان را از یکدیگر جدا کند.

طعم تند: حرارتش کمتر از تلخ است و زبان را ببرد.

طعم شور: که حرارتش از آن هم کمتر و تیزی در زبان پدید آورد.

طعم شیرین: که نه چندان گرم است که اجزاء زبان را بپراکند و نه سرد است که آن را به هم کشد بلکه معتدل است و در زبان نرمی تولید می کند.

چرب: که اعتدال آن کمتر از شیرین است.

طعم ترش: که سردی آن از بعدی هم کمتر است و تیزی در زبان پدید آورد.

طعم گس: سردی آن کمتر از بعدی است و زبان را کمتر به هم کشد مانند پوست نازک داخل انار و سنجد رسیده.

طعم قابض: بسیار سرد است و اجزای زبان را به هم کشد مانند پوست انار یا سنجد نارس
مزاج_مزه_تند

تند:

مزاج آن گرم و خشک است.

مواد تند مانند فلفلها متابولیسم بدن را بالا برده و موجب افزایش گرمی در بدن میشود..

خوردن گهگاه آن برای افراد بلغمی(سردوتر مراجان) مناسب است.

زیاده روی در استفاده از این مواد، بازتابی منفی برای افراد صفراوی(گرم و خشک مزاجان) دارد و امکان ایجاد اختلالات عصبی را دربرخی موارد به همراه دارد..

مزاج_مزه_تند

تند:

مزاج آن گرم و خشک است.

مواد تند مانند فلفلها متابولیسم بدن را بالا برده و موجب افزایش گرمی در بدن میشود..

خوردن گهگاه آن برای افراد بلغمی(سردوتر مراجان) مناسب است.

زیاده روی در استفاده از این مواد، بازتابی منفی برای افراد صفراوی(گرم و خشک مزاجان) دارد و امکان ایجاد اختلالات عصبی را دربرخی موارد به همراه دارد.