بیماری های پوست و مو

درمان بیماری بهجت در طب سنتی

بثورات دستگاه تناسلی : در نیمی از بیماران دیده می شود . محل شایع این زخمها در مردان در دستگاه تناسلی خارجی و در زنان درفرج یا واژن می باشد . زخم های دستگاه تناسلی نیز دردناک هستند ولی معمولاً عود کمتری داشته و بهبودی آنها طولانی است

بهجت یک بیماری خود ایمنی است . در حالت طبیعی ، سیستم ایمنی با تولید آنتی بادی بدن را در مقابل عوامل مضر مثل میکرب ها ، محافظت می کند

اما در بیماریهای خود ایمنی این سیستم دچار اشکال می شود و بر علیه خود بدن آنتی بادی تولید می کند . در بیماری بهجت آنتی بادی بر علیه دیواره رگ ها ساخته می شود و در نتیجه عروق دچار التهاب می شوند.

علت بیماری بهجت هنوز ناشناخته باقی مانده است اما زمینه ارثی و عوامل محیطی آن در بروز بیماری نقش دارد . این بیماری در خاورمیانه ، آسیا و ژاپن شایع است ولی در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی ابتلا به بیماری شایع تر است . زنان و مردان تقریباً به نسبت مساوی مبتلا می شوند اما بیماری در مردان شدیدتر است .

علائم ونشانه های بیماری بهجت

علائم بهجت در بیماران مختلف متفاوت است . چهار علامت شایع در بیماری بهجت عبارتند از :

آفت دهانی

بثورات ( دانه ) دستگاه تناسلی

بثورات ( دانه) پوستی

التهاب چشمی

آفت دهانی : این علامت تقریباً در تمام بیماران بهجت دیده می شود و معمولا قبل از علائم دیگر شروع شده و بعد از تمام علائم از بین می رود . این زخمها دردناک بوده و ممکن است از چند میلی متر تا چند سانتی متر قطر داشته باشد .

آفت دهانی معمولاً پس از یک تا دو هفته کاملاً از بین می رود ولی بدون درمان مناسب مرتب عود کرده و غذا خوردن را برای بیمار دشوار می کند .

بثورات دستگاه تناسلی : در نیمی از بیماران دیده می شود . محل شایع این زخمها در مردان در دستگاه تناسلی خارجی و در زنان درفرج یا واژن می باشد . زخم های دستگاه تناسلی نیز دردناک هستند ولی معمولاً عود کمتری داشته و بهبودی آنها طولانی است .
ممکن است در محل التیام این زخمها جوشگاه ایجاد شود .
بثورات پوستی : انواع مختلف تظاهرات پوستی در بیماری بهجت دیده می شود . ممکن است ضایعاتی به شکل آکنه یا جوشهای چرکی پس از بلوغ و در تنه یا اندام ها دیده شود .

التهاب چشمی : درگیری چشمی در مردان شدیدتر می باشد و در قسمتهای مختلف چشم نظیر قرنیه ، مشیمیه و شبکیه ممکن است التهاب ایجاد شود که علائم آن شامل : درد ، قرمزی و تاری دید است ،

البته این درگیری گاهی بدون علامت می باشد که منجر به کاهش قابل ملاحظه دید و نابینایی می شود به همبن دلیل مبتلایان به بیماری بهجت بایستی به صورت دوره ای توسط چشم پزشک معاینه شوند .

درگیری مفصلی : التهاب مفصل در بیش از نیمی از بیماران دیده می شود . معمولاً مفاصل زانو ، آرنج و مچ درگیر می شوند . بیماران از درد ، تورم و خشکی مفصلی شکایت می کنند . علامتهای مفصلی طی چند هفته یا چند ماه کاملا ً برطرف می شوند .

ایجاد لخته خون در عروق : به دلیل التهاب در عروق بویژه سیاهرگها در ۱۶ درصد از بیماران لخته در رگ ها ایجاد می شود که بروز آن در سیاهرگ های ساق پا شایع تر است . در صورت وجود لخته ، اندام درگیر متورم ، گرم و گاهی قرمز می شود .

درگیری سیستم عصبی : در یک چهارم افراد مبتلا به بیماری درگیری سیستم عصبی مرکزی دیده می شود . سیستم عصبی مرکزی وظیفه پردازش اطلاعات و هماهنگی افکار ، رفتارها ، احساسات و حرکات را بر عهده دارد . ممکن است در بیماری بهجت التهاب پرده های اطراف مغز و طناب نخاعی و یا خود مغز دیده می شود ،

علائم این نوع التهاب شامل تب ، سردرد و سفتی گردن است و باید این علائم سریعاً به پزشک گزارش شود .

درگیری دستگاه گوارشی : درگیری روده ها با علائم درد شکم ، اسهال خونی و یا خونریزی از دستگاه گوارش همراه است .

درگیری سیستم تنفسی : عمده ترین علامت درگیری سیستم تنفسی خلط خونی می باشد که به اقدامات درمانی فوری نیاز دارد و بلافاصله پزشک معالج را باید مطلع کرد .

تشخیص :

هیچگونه آزمایش تشخیصی یا علامت کاملاً اختصاصی برای بیماری بهجت وجود ندارد . تشخیص این بیماری معمولاً از طریق علائم بالینی بیمارو توسط پزشکی که با این بیماری آشنایی کافی دارد ، صورت می گیرد . قبل از تشخیص نهایی ، تست های لازم برای رد کردن بیماریهای دیگر انجام می شود .

علامتهای کلیدی جهت تشخیص بیماری بهجت :
آفت دهان : حداقل سه بار در طی ۱۲ ماه

بثورات دستگاه تناسلی

التهاب چشمی

بثورات پوستی

تست پاترژی مثبت : این تست توسط پزشک انجام می شود . با استفاده از سوزن استریل در پوست فرد مشکوک به بیماری بهجت سوراخ یا خراشیدگی ایجاد می شود و پس از مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت مجدداً توسط پزشک مشاهده می شود و در صورت وجود واکنش پوستی می تواند یکی از علامتهای تشخیصی بیماری باشد .

یکی از درمانهای بسیار موثر برای کنترل التهابات بیماری بهجت زالو درمانی است . زالوها را از پشت گوش شروع کنید . ۲۰ تا ۲۵ روز بعد روی دست ها و ۲۰ تا ۲۵ روز بعد روی پاها زالو به همان ترتیب و تعدادی که در بیماری های قلبی گفتیم بیاندازید ۳ ماه صبر کنید و انگاه در سه نوبت به فاصله هر ۲۰ تا ۲۵ روز یکبار فقط روی پاها زالو بیاندازید .

اگر بخش خاصی مورد حمله بهجت واقع شده است در همان نقطه نیز انداختن زالو مفید است . همراه با زالو درمانی مصرف داروهای گیاهی ضد بهجت و پاکسازی بدن از اخلاط اضافی لازم است .

مشاوره با پزشک معالج

منبع : 

تیم تولید محتوا و جمع آوری دیجی به روز 

مطالب مرتبط :

عناوین منتخب روز : 

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

مطالب پر بازدید امروز