“سو مزاج” به معنای ناپایداری و عدم تعادل در مزاج فرد است. در طب سنتی، مزاج‌ها به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند: صفراوی، دموی، سودایی و بلغمی. هنگامی که مزاجی از این چهار نوع، به طور ناگهانی یا غیرطبیعی افزایش یا کاهش یابد، به آن سو مزاج می‌گویند
این وضعیت می‌تواند منجر به بروز علائم جسمی و روحی مختلفی شود و فرد ممکن است دچار مشکلاتی مانند خستگی، اضطراب، تغییرات در اشتها یا خواب و سایر عوارض مرتبط با عدم تعادل مزاج گردد. درمان سو مزاج معمولاً شامل تغییرات در رژیم غذایی، استفاده از داروهای گیاهی و رعایت سبک زندگی مناسب است.
در سومزاج ها گاهی یکی از اعضا از دیگری بزرگتر است
مثلا
شخصی که چشم هایش یک اندازه نیست
نشان میدهد که وقتی جنین بوده درشکم مادر خونرسانی وغذارسانی به عضو خوب انجام نشده است.
